شاخص ها

شاخص ها
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه اصفهان
2 پژوهشکده تربیت بدنی
چکیده
هدف کلی پژوهش شناسایی و ارائة شاخصها و استانداردهای مورد نیاز برای مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی بود. شاخصها به روش دلفی از طریق مجموعهای از مصاحبهها و پرسشنامه شناسایی شدند. ابزار اندازهگیری مصاحبه و پرسشنامة تعدیلیافتة پانتزا و همکاران (2003) بود که پایایی آن 89/0 بهدست آمد. برای انتخاب شرکتکنندگان برای هر دو مورد مصاحبه و پرسشنامه از نمونههای هدفمند انتخاب شد. نمونة تحقیق 281 نفر شامل مدیران ورزشی، انتظامات، داوران ورزشی و کارشناسان ورزش و ورزشکاران بودند که بهطور هدفمند در اصفهان انتخاب شدند. نتایج نشان داد 11 متغیر عمده شامل کنترل محیط بیرونی ورزشگاهها (39/4 = M)، ارزیابی شرایط مسابقه (76/4 = M)، بازبینی تجهیزات و امکانات (51/4 = M)، نصب سیستمهای محافظت بدنی (41/4 = M)شاخص ها ، مدیریت خطر (28/4 = M)، تدوین قوانین پیشگیری (79/4 = M)، تدارک تسهیلات رفاهی (48/4 = M)، ارتباطات مؤثر با تماشاچیان (73/4 = M)، آموزش ویژة مسئولان امنیتی (88/4 = M)، آموزشهای عمومی تماشاگران و بازیکنان (36/4 = M)، مدلسازی و شبیهسازی (98/3 = M) و کنترل شدید و جلوگیری از ورود مواد منفجره به محیطهای ورزشی (8/3 = M)، از شاخصهای مهم در مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی است. همچنین بین شاخصهای امنیت با احساس راحتی تماشاچیان رابطة معناداری مشاهده شد (05/0 P≤ و 294/0 = R). میزان تأثیر برابر با 58 درصد است.
کلیدواژهها
. اصفهانی، نوشین. (1390). "امنیت و جایگاه آن در صنعت جهانگردی ورزشی". مجلة پژوهش های مدیریت ورزشی و علوم حرکتی، سال اول، شمارة 2، صص : 80 – 69.
2. سادات میریان، مریم. دل فرح، مسعود. مشیری، بهزاد. (1390). "پیشنهاد طراحی یک سیستم جامع مدیریت دانش و تجربه با استفاده از رویکرد ترکیب اطلاعات جهت تسهیل مدیریت بحران". فصلنامة علمی تخصصی دانش مدیریت بحران، سال اول، شماره دوم، ص: 215.
6. علی وند، علی نور (1386). "بررسی جامعة شناختی عوامل مؤثر بر وندالیسم و اوباشیگری در ورزش فوتبال". پایاننامة کارشناسیارشد، دانشگاه شاخص ها اصفهان. صص : 9-8.
شاخص ها
زمینه و هدف: علی رغم گذشت بیش از سه دهه از تحقیقات اولیه در مورد تابآوری، هنوز این مفهوم فاقد درک فراگیر و عملیاتی در حوزههای مختلف علمی از جمله مدیریت سوانح است. بسیاری از تناقضات موجود بر سر معنای تابآوری از تمایلات شناختی، روشه ای متدولوژیک و تفاوت های مفهومی بنیادی موجود و همچنین دیدگاههایی که بر تحقیق در سیستمهای اکولوژیکی، اجتماعی یا ترکیبی از هر دو تمرکز می کنند، ناشی می شود. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی و تحلیل مفاهیم، شاخص ها و چارچوب های تابآوری در حوزه مدیریت سوانح طبیعی تاکید کرده است.
روش: این تحقیق یک مطالعه مروری است که از منابع کتابخانه ای و اینترنتی مختلف استفاده شده و از مجموع 136 مقاله بررسی شده، مستندات 77 مقاله مرتبط و معتبر در رابطه با تابآوری استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس این تحقیق همه تعاریف تابآوری بر اهمیت ادامه تحقیقات نسبت به ایجاد تعاریف عملیاتی تجربی تابآوری ، رسمیت شناختن تابآوری بعنوان یک ساختار پیچیده که در آن افراد، خانواده ها، سازمانها، بر حسب شرایط مکانی و زمانی و همچنین سطح پیشرفت و فرهنگ یک جامعه دارای درجات متفاوتی از تابآوری هستند، تأکید دارد. از میان رویکردهای مفهومی، دو رویکرد پایداری و بازیابی دارای درکی قطعی [1] از تابآوری هستند به طوری که آنها تابآوری یک جامعه (فرد یا سیستم اکولوژیکی) را به صورت مشخصه ذاتی که آن شاخص ها شاخص ها را قادر می سازد با یک عامل فشار انطباق پیدا کند یا نه، در نظر میگیرند. اما در رویکرد سوم، یعنی تابآوری به عنوان گذار، تفاوت بین تابآوری اجتماعی و اکولوژیکی روشن می شود.
نتیجه گیری: این مطالعه با عنایت به شاخص ها ابعاد متفاوت تعاریف تابآوری در حوزه سوانح طبیعی، تعریف کارپنتر و همکاران (2001) که در بسیاری از مطالعات آن را به عنوان یک تعریف جامع قبول کرده اند، را به عنوان تعریف مناسبتر و کاربردیتر میپذیرد. ترکیب مدل ارزیابی تابآوری هائیتی و چارچوب ResilUS – "مرکز تابآوری ایالات متحده"، که بر اساس جنبه های قابل اندازه گیری از سرمایه اجتماعی، مدل عملیاتی چند بعدی تابآوری ، مقیاس های سلسله مراتبی – خانوار، کسب و کار، محله و جامعه در رابطه با طیف وسیعی از متغیرهای تصمیم گیری و سیاست است و در هر مقیاسی همدیگر را پشتیبانی می کنند، بهترین چارچوب برای اندازه گیری تابآوری جوامع سوانح زده است.